Büyük lüks...

Sürekli şarj olup, dolup dolup taşamamak nasıl birşeydir bilir misiniz? 
Hiçbir şey sonsuz değildir şu hayatta... Benim iç dünyamda öyle... 
Bir insanın kurabileceği en acıklı cümlelerdendir bence "arkadaşım yok"  cümlesi...
Hatta ben çıtayı bi kademe daha yükseltip "konuşabileceğim kimsem yok" demek istiyorum. 
Şuan bir terapiste gitsem ve deseki:nedir sıkıntınız? Konuşacak kimsem yok derim.
Biri bana bu cümleyi kursa, yazık derim ne üzücü ne büyük yalnızlık... 
11 yıldır izmirdeyim. İşim dolayısıyla kadınlardan uzağım. 
Gün içinde iki çift kadın sohbetine muhtacım. 
Olay insanı ya da hemen kaynaşan bir tip olmadığım içinde kurstur, etkinliktir kaynaşıp 'hadi buluşalım, hadi görüşelim' seviyesine kimseyle gelemiyorum. Gelemezsin de zaten ha deyince... 
Kendimi çekinmeden, satranç oynar gibi ne düşünür ne der demeden sohbetine bırakabileceğim tek insanım Ankara'da...
İşten eve gel, yemek ıvır zıvır, çocuktan fırsat bulup kocamla da iki çift laf edemiyorum.
Beni dinleyecek, gülüp eğleneceğim bi Allahın kulu olmaz mı ya? Yok işte yani, yok sıfır... Yok... 
Üzülüyorum kendime. 
Sürekli kendi kendime konuşuyorum. 
E o da tehlikeli bi yerden sonra... 
Ne bileyim.... 
Üzgünüm...
Evlilik siteleri gibi kanki siteleri yok mu acep?? 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

ihtiyacımız var.

Yaban Hayatı'm

Ben evladını terketmeyi düşünen bir anneyim...

Instagram