Obsessive Compulsive Temizlik Takıntısına 5 kala.

Şu naif hayatımda öyle birşeye özeniyorum, öyle bir ahh keşke diyorum ki anlatamam.
O da şudur ki: Evimin her an misafir gelecekmiş gibi tertemiz, pir-u pak, ışıl ışıl olması.
Ama olmuyor yani ancak 1 saat oluyor, o saati de denk getiremediği için kimse olmuyor işte.
Neden olmuyor, neden başaramıyorum bilemiyorum.
Çok mu pisim, çok mu dağınıkım, köpeğim var Ondan mı, kızım küçük Ondan mı, çalıştığım için mi bilemiyorum ama. Şöyle kapı zırrr deyince hoop açıveren, göğsünü gere gere "Ayy Efendim kapı ağzında kaldınız, buyrun içeri" diyiveren biri olmayı nasıl özeniyorum an-la-ta-mam.
Hayatımı bu uğurda feda ediyorum, bir arpa boyu da yol almışlığım yok. Hatta ki ne zaman ev en b.k halinde, ne zaman evi b.k götürüyor aha zil çalar komşu, kafasını içeri uzata uzata konuşur. 
Bizim ailedeki  kadınların hepsi pırıl pırıldı. Çat kapı git evleri benim şuan temizlik yapmış evimden pırıldı. Ev hanımıydılar,ona bağlıyorum. Yoksa hah! mümkün mü, bir kadının hem çalışıyor olup hem evinin mis olması. Hadi canım sende!!! değil mi???
Sanırım taa küçüklüğümden beyin hücrelerime işlemiş bu olay ve her an temiz olamadıkça daha da kendimi yiyip bitiriyorum. Sadece elimden kendimi yiyip bitirmek geliyor çünkü her akşam külçe gibi yorgun halimle kendimi temizliğe veremiyorum. Hafta içi bir gün genellikle çarşamba ya da salıları, bazen salı yapıyorsam perşembeleri ve haftasonları mutlaka cumartesileri bir silip süpürüyorum.  
Köpeğimiz olduğu için bunu yapmak zorundayım ve buna rağmen çatkapı için hazır değilim.
Hatta ki Cuma günleri ve Cumartesi günleri bence sihirli çıbıkları olan cadı kızlar, evimin daha pis olması için ayrıca bir çaba harcıyorlar anlamıyorum. Perşembe günü bakıyorum evin gideri var, cuma akşamı işten bir geliyorum "anammm bu ev ne zaman böyle oldu?!" Heleki aynı akşamın sabahı bir kalkıyorum. "Bu salonun hali ne?" halbuki salonda ve mutfakta tek dağınık bıramadan yatıyorum ama olmuyor olmuyor yine olmuyor.
Acayip takıntı olmuş bir durum bu.
Şimdi nasipse taşınmak gibi bir olay var gündemimizde napsak ne etsek diye düşünüyoruz. Yemin olsun ilk aklıma gelen şey, anammm yeni komşular şak diye hoşgeldine gelirlerse ben onlara hoşbulduk diyemezsem, evimin uygunsuz haline denk gelinirse. Manyakım lem ben. Valla.
Hafta da bir temizlikçi abla gelse bile bunu benim beynimde halletmem. Evin içinde "temizlik beyinde bir nokta" diye 1548 kere turlamam lazım ki bu takıntıyı yeneyim.
Şuan ki evim 2. kat. Taşınmayı planladığım ev 6. Evin hızlı tozlanmasını alt kat sendromuna bağlıyorum. Eminim üst katta olunca evim daha az tozlanacak. Bunun planını ve düşüncesini bile gerçekleştiriyorum o minti beynimde düşünün.
Çok merek ediyorum, hem köpeği hem küçük kızı hem işi hem hayatı olan kadınlar da benim gibiler mi? ya da hiçbiri olmayıp ev hanımı olup evi her daim misafire hazır olan kadınlar aslında azınlıkta da biz mi farkında değiliz.
Son moda mükemmel kadın olmanın yansımaları mı bunlar?


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

ihtiyacımız var.

Yaban Hayatı'm

Tüylü Evlatcım ve Kızım - 1

Instagram